TOP STORIES
Na co dzień mieszkają w „pochmurnym” Krakowie. Niezależni, dalecy od stereotypów i odporni na szufladkowanie, przez co ich twórczość - niczym chmury - nie podlega ramom i ograniczeniom. Jak na chmury przystało nieco oderwani od ziemi, jednak trzymający ją i towarzyszące jej rozterki w kręgu swoich zainteresowań. Nie zabraknie w nich deszczu, gradu i wyładowań, a nieodzowne mgły i śnieżyce znajdą ukojenie w przebłyskach i promieniach optymizmu. Mają otulać, spowijać, chłodzić, studzić, być przestrogą, zmuszać do refleksji i dostarczać życiodajnych strumieni. Ich twórcza obecność to ciągły ruch - to nieustanne pulsowanie i falowanie wertykalnych wzniesień i opadań oraz horyzontalnych orzeźwiających przemijań. To balansowanie pomiędzy atmosferą, treścią i emocją.
Innymi słowy Chmury to formacja, która za punkt honoru wzięła sobie tworzyć numery niekoniecznie komercyjne, acz wpadające w ucho, a przy tym niepozbawione sensu. I chociaż sami nie chcą się definiować, to przez to, że często sięgają po lekką teatralizację swoich utworów, niektórzy określają ich twórczość mianem „art-rocka”.
Skład:
Dariusz Bieniek - gitara basowa - chmura śniegowa, mgły i śnieżyce;
Maksymilian Czarnecki - perkusja - chmura gradowa, gradobicie;
Wojciech Sowiński - gitara elektryczna - chmura burzowa, wyładowania, huragany i grzmoty;
Lech Walicki - teksty, narracje i wokal - chmura deszczowa, mżawki, deszcze i ulewy.
Wojciech Sowiński 14 December 2019 01:06