Vol spanning nam ik de telefoon ter hand en draaide het nummer in St. Louis Obispo, Californie. Mijn hart klopte wat sneller dan normaal. Vragen had ik voor me op papier en nog geen moment later had ik Sterling Ball aan de lijn. Sterling, 47 jaar oud, erfgenaam van Ernie Ball, direkteur van Ernie Ball Music Man, de wereldwijde producent van gitaren, basgitaren, snaren en vele gadgets. Mijn spanning voor het gesprek was ongegrond. Sterling begon aan te geven dat er geen titels gebruikt werden bij Ernie Ball maar dat er een open sfeer was, vriendelijk spontaan en enthousiast. Zo profileerde hij zich ook in het telefoongesprek en ik voelde me gelijk op mijn gemak. Naar aanleiding van een aantal vragen die ik hem stel licht hij een tipje van de sluier op van zijn leven en bestaan. Een korte weergave hier van. Het leven is een reis, een doorgang en dat geldt ook voor de funkties die men bij Ernie Ball bekleedt. Sterling zelf heeft het geluk in huize Ball te zijn geboren en zodoende in de voetsporen van zijn vader is getreden. Hij kan zich ook geen ander beroep voorstellen wat bij hem past.. zijn vader heeft natuurlijk ook geluk gehad dat zijn zoon dezelfde ambities heeft als hij. Sterling houdt zich bezig met marketing en maakt deel uit van het development team, ontwikkeling en design van nieuwe instrumenten. Dit laatste is een kolfje naar zijn hand omdat dit hem de meeste ruimte geeft aan uiting van zijn creativiteit op diverse terreinen. Uiteraard vraagt de verantwoordelijkheid voor een bedrijf met 325 werknemers ook om creativiteit. Sterling zijn doel is om zijn instinct te volgen zonder de business uit het oog te verliezen. Dat lukt hem aardig. Doel van het bedrijf is een gitaar van topkwaliteit te produceren tegen een acceptabele prijs. Op de vraag waar zijn grootste uitdaging ligt antwoord hij dat hij het belangrijk vindt om artiesten te voorzien van de middelen zodat ze op muzikaal vlak datgene wat ze gemaakt hebben kunnen realiseren. Over de huidige generatie jonge muzikanten geeft hij aan dat de nadruk teveel ligt op het maken van muziek en rijk en beroemd worden. Om hier de moeilijkheidsgraad van aan te geven zegt hij dat het makkelijker is om senator in de VS te worden! Beweegredenen om muziek te maken zouden moeten komen van het verlangen, uit het hart, zoeken naar positieve ervaringen met vrienden, wisselwerking met het publiek, plezier beleven etc. Het is een gevoelskwestie. Muziek maken uit liefde voor de muziek. Zelf maakt hij nog steeds muziek met oude schoolvrienden en heeft vele ervaringen met bands waar hij ook mee getoerd heeft. Hij signaleert als probleem dat de bands tegenwoordig geen plaats meer hebben om te spelen. Gevolg is dat ze ook geen gitaar nodig hebben…. Dat is de reden dat Sterling ook uitermate gecharmeerd is van Emergenza, de organisatie die iedereen zonder enig onderscheid de mogelijkheid geeft om live op te treden. Live spelen betekent veel oefenen, veel organisatie, veel levenservaring op doen welke belangrijk is voor je ontwikkeling ook al zal je later nooit meer spelen. Het ultieme gevoel? Voor Sterling is dit het spelen op een podium, waar je alles onder controle hebt, voor je eigen publiek spelen en de vrijheid hebben om jezelf helemaal te geven. Een goed voorbeeld om te volgen…