Dit sterke trio uit Stuttgart legt de lat direct zeer hoog. De vergelijking met 30 Seconds to Mars is snel gelegd, maar dit is een zeer goed compliment te noemen, want het wordt zeer netjes opgepikt. Veel melodielijnen en catchy ook! Halverwege de set valt de basgitaar plotseling weg, maar de frontman lost dit zeer handig op, door met volle overtuiging een intro in te zetten, met nette zang. Precies op tijd om in te vallen, is de basgitaar gefixt en wordt de rest van het nummer ingezet. En hoe! Met een prachtige stem en een keiharde knaller wordt de set afgesloten.
Engeland: BLACK ORCHID EMPIRE (London)
Vrijdag - 14:40
Hard. Rock. Echt hard. Vet! Dit trio wil gewoon rocken en doet dan dan ook met volle overtuiging. Het is een goede toevoeging op de opener, door het keihard te laten knallen. Volume op 12 en gaan! De drummer z'n beat gaat recht door je maag en raakt je in je hart. De 20 minuten zijn zo voorbij, gevuld door songs die wel wat weghebben van Queens of the Stone Age. Het enige jammere is dat het publiek hier gewoon nog niet wakker genoeg voor is.

Vrijdag - 14:40
Hard. Rock. Echt hard. Vet! Dit trio wil gewoon rocken en doet dan dan ook met volle overtuiging. Het is een goede toevoeging op de opener, door het keihard te laten knallen. Volume op 12 en gaan! De drummer z'n beat gaat recht door je maag en raakt je in je hart. De 20 minuten zijn zo voorbij, gevuld door songs die wel wat weghebben van Queens of the Stone Age. Het enige jammere is dat het publiek hier gewoon nog niet wakker genoeg voor is.

Vrijdag - 15:15
Ze komen uit een stad waarbij heel veel is gebeurd de laatste tijd - en dat laat zich vertalen in de muziek. En hoe. Het is duidelijk dat ze het niet eens zijn met de gang van zaken, maar wat ze precies zeggen is onduidelijk want ze praten Turks - en dat spreken we helaas niet. Maar hard, HARD. Echt, het publiek is gelukkig al opgewarmd en dat is maar goed ook. Snoeiharde riffs, strakke dubbelbase, harde zang. Wel wordt het bij het laatste nummer een beetje repetitief en krijgt het publiek de hele set geen mogelijkheid om uit te rusten. Maaarrr dat staat niet in de weg dat dit een hele goede, strakke, keiharde band is.

Vrijdag - 15:45
De Polen staan niet bekend om hun garage rock, maar daar kan deze band wel eens verandering in brengen. Gave vibes, super, mega, ranzige bas. Heerlijk. En dat bedoel enwe niet sarcastisch - de bas mixt goed met de rest van de muziek. Bluezy riffs, schreeuwende vocals, maar iets te veel geschreeuw. De geluidsman wist ook niet wat hij ermee aanmoest - de vocals gingen van hot naar her, maar gelukkig zit de rest van de muziek wel goed in elkaar.

Vrijdag - 16:15
Vucaque is een jaren 70 rock 'n roll band. En dat hebben we geweten. 1,2,3, nee, ontelbaar keer roept de zanger 'DO YOU LIKE VUCAQUE???' en op een gegeven moment ben je dat wel zat. Het begon veelbelovend, maar al snel sloeg dit om in een onbegrijpelijke mengelmoes van muziek. De zanger had wel een buik van een stem - letterlijk. Hij maakt er alleen iets teveel gebruik van. Technisch van een hoog niveau, maar je mist de songs - intro, couplet, refrein, couplet, refrein, etc zit er niet in. Gewoon net niet.
Strakke drummer. Fuck. Heel strak. Magisch om het zo te noemen. Ook hier bewijst een trio zich weer. Om over een hoge lat te spreken voor driekoppige bands; hij is weer hoger gelegd. Looks, songs, catchyness en een ENERGIE. Goeiemorgen, lekkah! De bassist vult de drummer perfect aan en de zanger maakt hier weer een zeer originele zanglijn overheen. Het enige wat we missen is de tweede stem. Maar die komt sowieso nog wel. Gewoon een heerlijk goede band.

Vrijdag - 17:15
Heb je een jetlag? Boeiend! Deze band, helemaal uit de andere uithoek van de wereld, laat er niks van merken. Vette progressive rock, die wordt gewaardeerd - het publiek stroomt toe en blijft ook staan. De zang laat nog wat te wensen over en de tweede gitarist lijkt niet helemaal in de goede band te zitten, maar de riffs... oei, de riffs. Zo lekker! Halverwege de set, op het perfecte moment probeert de zanger het publiek mee te krijgen, hij doet hard z'n best... En het lukt. En HOE. Met een snoeiharde riff krijgen ze het hele publiek mee. En die aandacht houden ze de hele set vast. Lekkerrrr!

Vrijdag - 17:45
Let's get this party started! Op het bord staat aangegeven dat ze Rock/Soul spelen. We noemen het gewoon heerlijk foute Disco Jazz. De drummer straalt plezier uit, altijd een bigsmile en lekker meezingen, I like it! De sounds van de keyboard worden alleen wel steeds fouter. Dat is dan een beetje jammer, maar het charisma van deze band blijft overeind. Met een supervette saxsolo wordt de set ten einde gebracht en de vibes komen zeker over.
TOT MORGEN!
Klik hier voor dag twee!